Σε μια εποχή που οι συζητήσεις γύρω από την εκπαίδευση κατευθύνονται κυρίως γύρω από τις μάσκες, την ασφυξία που προκαλούν (!) και την απολύμανση των χώρων, το άρθρο αυτό κοιτάει τα πράγματα από την αρχή:

Μπορεί η αρχή να είναι το κρυφό σχολειό όπως απεικονίζεται στην ελαιογραφία του Γύζη (1886) όταν τα Ελληνόπουλα μάθαιναν γραφή για ανάγνωση από ιερείς κρυφά από τους Οθωμανούς ή ακόμη παλιότερα στην Ακαδημία του Πλάτωνα (387 π.Χ.) όταν η γνώση μοιράζονταν με ανάγνωση κάτω από τις αιωνόβιες ελιές.

Γιατί πηγαίνουμε σχολείο λοιπόν;

Ας απαντήσουμε στην ερώτηση με ερώτηση: μήπως πάμε για να μάθουμε γραφή, ανάγνωση, τέχνες και επιστήμες;

Μήπως πάμε για να κοινωνικοποιηθούμε και να μάθουμε να λειτουργούμε σε ομάδες;

Μήπως πάμε για να κάνουμε φίλους που θα μας συνοδεύουν σε όλη μας την ζωή;

Μήπως πάμε για να μάθουμε πειθαρχία, κανόνες, πρόγραμμα, συνέπειες και αναγνώριση των προσπαθειών μας;

Μήπως εκπαιδευόμαστε με βαθμολογία και αριστεία;

Μήπως χαιρόμαστε το παιχνίδι;

Μήπως αρχίζουμε την άθληση χτίζοντας κορμί και μυαλό;

 

Και το σχολείο ποιο είναι; Το δημοτικό και γυμνάσιο, ο παιδικός σταθμός και το πανεπιστήμιο;

Μήπως το φροντιστήριο και οι ιδιωτικές σχολές;

Μήπως η σχολή χορού και πολεμικών τεχνών;

Η σχολή ξένων γλωσσών και υπολογιστών;

 

Η απάντηση στις 16 παραπάνω ερωτήσεις είναι πάντοτε η ίδια: Ναι. Όλα αυτά είναι σχολεία και μας μαθαίνουν άπειρα πράγματα. Και για να μάθουμε όσα ξέρουν η Siri και το Google η λύση είναι μία: να πηγαίνουμε στα σχολεία. Και όχι να ψάχνουμε αιτία και τρόπο να τα αποφύγουμε.

Στα διαδικτυακά μαθήματα δεν έχουμε παιχνίδι, δεν έχουμε αγκαλιές, δεν έχουμε κόντρες και δεν κάνουμε πλάκα. Δεν μπορούμε να ψιθυρίσουμε μια χαζομάρα στον διπλανό μας, ούτε να του δώσουμε το σκονάκι κρυμμένο μέσα σε ένα στυλό! Δεν νιώθουμε το πάθος του δασκάλου όταν διαβάζει όρθιος την Αναφορά στον Γκρέκο, ούτε τα μάτια των συμμαθητών μας, πάνω μας, όταν σηκωθούμε να λύσουμε την άσκηση στον πίνακα. Δεν μπορούμε να ερωτευθούμε καλά-καλά τον συμμαθητή μας ή ρίξουμε δυο σουτάκια στο διάλειμμα.

Το σχολείο μας δίνει πάρα πολλά. Τόσα πολλά που οφείλουμε να τα ζήσουμε και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να τα ζήσουν. Με μάσκες και με απολυμάνσεις για όσο χρόνο χρειάζεται.

«Μηδείς ἀγεωμέτρητος» λοιπόν, όπως έγγραφε και πάνω από την είσοδο της ακαδημίας του Πλάτωνα! Και «ἀγεωμέτρητος» δεν είναι μόνο αυτός που δεν γνωρίζει γεωμετρία αλλά έχει ευρύτερη έννοια, αποδίδοντας την έλλειψη μέτρου ή σωφροσύνης.

Α! και παρεμπιπτόντως, για την πιο γρήγορη και αποτελεσματική απολύμανση των αιθουσών εκπαίδευσης, υπάρχει η σύγχρονη λύση του School Fogger! Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε εδώ.

 

Βασίλης Σωτηρούδας,

Γεωπόνος – Επιστήμων Τροφίμων